Leeuwen, Boeli van
Ps. van Willem Cornelis Jacobus van Leeuwen, Nederlands
schrijver (Curaçao 10.10.1922). Studeerde rechten te Leiden, promoveerde
(1950) te Amsterdam. Keerde terug naar Curaçao en werd daar hoofd van de
afdeling algemene en juridische zaken.
In 1960 maakte Van Leeuwen naam met De rots der
struikeling, een opmerkelijke Curaçaose roman, geschreven in een
sfeer van bedwelming en ontbinding rondom de zwervende hoofdpersoon Lejeune,
bezeten op zoek naar de onvindbare god. In zijn volgende boeken, Een
vreemdeling op aarde (1963) en De eerste Adam (1966), heerst
eenzelfde sfeer, soms verhevigd door de confrontatie van Europa (Holland,
Parijs) met de tropen. Aan hun ontworteld-zijn en aan de onverenigbaarheid van
christelijke geboden en moderne levenspraktijken gaan de hoofdfiguren te
gronde. Het werk van Van Leeuwen is echter meer dan een weergave van
persoonlijke lotgevallen; door zijn pregnante stijl spreekt hij zonder enig
gemoraliseer een vonnis uit over de moderne mens en zijn wereld.
Pas in 1978 volgde een korte, compact geschreven roman,
waarin een (Nederlands) generatieconflict vanuit twee gezichtspunten wordt
verteld: Een vader en een zoon.