De Nederlandse en Vlaamse auteurs

[p. 339]

L

Labberton, Johan Hendrik

Ps. Th. van Ameide, Nederlands dichter en essayist (Ameide 29.12.1877-'s-Gravenhage 17.7.1955). Gemeenteambtenaar te 's-Gravenhage; later hoogleraar te Gent (1915-1918). Publiceerde gedichten en essays in De Beweging. Zijn poëzie heeft een sterk filosofische inslag.

Nam deel aan de discussie in De Beweging over `bezielde rhetoriek'. In het artikel `Een nieuwe rhetoriek?' (1913) pleitte hij voor de echtheid van gebruikte beelden en metaforen, mits door de dichter ook werkelijk doorvoeld. Retorisch is een gedicht pas als het geheel niet echt en natuurlijk aandoet.

Werken:

Lof der wijsheid, een gedicht (1906); Verzamelde gedichten 1906-1912 (1912); De Balkanstrijd (1913), essay; De Belgische neutraliteit geschonden (1914), essay; Eeuwige lente, een gedicht (1941).

Literatuur:

I. Querido, in Letterkundig leven, dl. 2 (1916); J.C. Bloem, Verzamelde beschouwingen (1950), met in Appendix: Een nieuwe rhetoriek?; W.M.L.E. van Leeuwen, in Drift en bezinning (1950).

[P. Minderaa]