Nederlands jeugdboekenschrijver (Amsterdam 1.8.1942). Was
van 1967 tot 1973 onderwijzer en wijdde zich sindsdien aan het schrijverschap.
Debuteerde met verhalen in Hollands Maandblad, in 1971 gebundeld in
Rose, met vrome wimpers. In 1973 verscheen zijn eerste roman Het
dochtertje van de wasvrouw. In 1975 vestigde hij echter vooral naam met het
kinderboek Met de poppen gooien, waarin hij de wereld vooral door de
ogen van het kind getekend heeft en een houding van verzet tegen de wereld van
de volwassenen toont. Het boek werd om zijn oorspronkelijkheid bekroond met de
Gouden Griffel 1976. Daarna volgde een succesvolle reeks kinderboeken: Een
gat in de grens (1975), Grote mensen, daar kan je beter soep van
koken (1976), Drie verschrikkelijke dagen (1976) en Op je kop in
de prullebak (1977). In 1979 werd hem de Staatsprijs voor kinder- en
jeugdliteratuur toegekend en in hetzelfde jaar kreeg hij voor Krassen in het
tafelblad (1978) opnieuw een Gouden Griffel. Zijn essays in Het
geminachte kind (1980) veroorzaakte veel deining onder psychologen en
pedagogen. In 1983 verscheen zijn eerste toneelstuk De wonderdoener.
Werken:
De man met de hamer (1975), verh.; Pappa is een hond
(1977), jeugdb.; Hoe Mieke Mom haar maffe moeder vindt (1978), jeugdb.;
Een hoofd vol maccaroni (1979), jeugdb.; De tranen knallen uit mijn
kop (1980), jeugdb.; Crisis en kaalhoofdigheid (1983), essay;
Eend voor eend (1983), jeugdb.; De zwarte stenen (1984),
jeugdb.
Literatuur:
Lezersmemorie, Singel 262 (1977); J. Brokken, interview, in
Schrijven (1980); D. Kohnstamm (ed.), Kuijer mooi en lelijk
(1981).
Auteursrechtelijk beschermd