De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Kist, Wilhelmus

Noordnederlands schrijver (Woerden 1.9.1758-Arnhem 3.1.1841). Was conrector en rector aan Latijnse scholen te Breda en Middelburg; bekleedde staatsambten (1799-1807) en was van 1819-1828 directeur van de Nederlandsche Staats-Courant. Rationalist.

Schreef romans, waarvan de bekendste zijn: Het leven, gevoelens en zonderlinge reize van den landjonker Govert Hendrik Godefroi van Blankenheim tot den Stronk (1800) en De ring van Gyges weder gevonden (1805-1808). Zijn romans zijn min of meer door een losse verhaaldraad aaneengeregen vlakke karakter- en zedenschetsen. Hij oefende wsch. invloed uit op Hildebrand in diens Camera obscura.

Werken:

De wonder-bril, 2 dln. (1811); Zonderlinge lotgevallen van Barend van Poederen, 2 dln. (1813-1814); Constantijn van Falkemade, of De ouderlijke woning (1814); Albertina van Wilgenhorst, of De rampen der vooroordeelen (1815); Leonore van Atrecht, of De belooning der standvastigheid en liefde (1815); Ferdinand van Waldonk, of Het gemis van wereld- en menschenkennis, eene bron van veele teleurstellingen en rampen (1816); De Egyptische tooverstaf, of Karakterschetsen en tafereelen des menschelijken levens, 3 dln. (1822); Herman van Giessen en zijne lotgenooten, of De gevolgen des oorlogs en der staatsomwentelingen, 2 dln. (1824); Lodewijk van Londen, of De twee bronnen, 2 dln. (1831-1832).

Literatuur:

M. Siegenbeek, `Levensberigt', in Handel. Mij Ned. Lett. (1841); J. Koopmans, `Van K. tot Daalberg', in Lett. Studiën over de Negentiende Eeuw (1931); E. Jongejan, De humor-`cultus' der romantiek in Nederland (1933).

[W.J.C. Buitendijk]