Kerkhove, Valeer van
Vlaams roman- en toneelschrijver (Sleidinge
23.4.1919-Tervuren 8.8.1982). Was leraar Germaanse talen tot 1960, daarna
verbonden aan de dramatische sectie van de Vlaamse televisie.
Zijn romans zijn exponenten van de katholieke
probleemroman, geschreven onder invloed van Stefan Andres, Graham Greene en
François Mauriac, waarin een soort zondemystiek wordt uitgebeeld: de
zonde brengt de mens dichter bij God, de mens kan niet uit eigen wil aan zijn
loutering meewerken en ondergaat de genade als iets van buiten af. De vraag
naar de schuld staat dan ook centraal in dit oeuvre. Van Kerkhove heeft dit
thema expliciet uitgewerkt in de roman De gijzelaars (1977), die ver
boven het peil van de vroegere werken uitstijgt, omdat hij zich hierin beperkt
tot het essentiële en niet zo uitgesponnen en langdradig is als bijv. in
De weerlozen (1951) of Dies Irae (1953), en minder verward dan in
De bungalow (1956).
Van Kerkhove had zich intussen vooral toegelegd op toneel
en tv, waarvoor hij een aantal bewerkingen schreef, o.m. van Streuvels' Het
leven en de dood in den ast en Gezelle's Kerkhofblommen. In zijn
dramatisch oeuvre vindt men dezelfde problematiek als in de romans terug (o.m.
Persoonlijke motieven, 1958). Helaas verbreken soms al te nadrukkelijke
ethische en filosofische beschouwingen de innerlijke samenhang van het
werk.
Auteursrechtelijk beschermd