Junghuhn, Franz Wilhelm
Nederlands natuuronderzoeker en prozaschrijver (Mansfeld
26.10.1809-Lembang 24.4.1864). Duitser van geboorte. Studeerde medicijnen, zat
(vanwege een duel) enige tijd in de gevangenis, nam na een ontvluchting dienst
in het Franse vreemdelingenlegioen en kwam in 1835 in Nederland terecht,
vanwaar hij als officier van gezondheid naar Nederlands-Indië vertrok. Op
Java ontwikkelde hij zich tot een groot natuuronderzoeker. De nauwe
verbondenheid tussen zijn natuurwetenschappelijk onderzoek en zijn
levensbeschouwing, een pantheïstisch gekleurd deïsme, kreeg gestalte
in zijn allegorische Licht- en schaduwbeelden uit de binnenlanden van
Java (1854), dat van grote betekenis werd voor de beweging der vrijdenkerij
in Nederland. De zeer indringende natuurobservaties (voor Junghuhn een
`geloofsdaad') in dit boek en de beeldende kracht van de beschrijvingen daarvan
laten zien dat de auteur ook als kunstenaar van uitzonderlijk formaat was. Na
een verblijf in Nederland bracht hij de laatste jaren van zijn leven met zijn
gezin door in het door hem zo geliefde bergland van West-Java, waar hij de
grondlegger werd van de kina-cultures.