De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Joostens, Renaat Antoon Louisa

Ps. Albe, Vlaams dichter, romanschrijver en schrijver van kinderboeken (Mechelen 8.6.1902-Brussel 10.10.1973). Zijn poëzie is hoofdzakelijk religieus, vanaf zijn debuut met Preludium (1930), waarop de doorbraak volgde met Paradijsvogel (1931), tot zijn laatste bundel, Midzomerse miniaturen (1967). Daartussen verschenen o.a. Cherubijn en mens (1937), Ivoren toren (1940), Van adellijken bloede (1942), Groenendaalse clausuren (1947), Scheppingsgedicht (1953), Paian voor Apollo (1958), Getijden der blijdschap (1959), Seizoenen om Orpheus (1964). In 1977 verschenen zijn Verzamelde gedichten. In 1944 verraste de dichter met een originele

[p. 303]

roman, Annunciata. Ossewagens op de kim (1946) is een historische roman over de grote trek van de Zuidafrikaanse Boeren in 1836-1837. Andere romans, Aurita (1954), Harshof (1956), De arkvaarders en Droomgezicht in Epidaurus (1966), worden gekenmerkt door een levendige, doch beheerste verbeelding en een romantische inslag. Als werk voor de jeugd is vooral de avonturenreeks te vermelden die werd geschreven onder ps. Kapitein Zeldenthuis. Hij vertaalde Dante, Petrarca, Garcia Lorca en Spaanse copla's.

Literatuur:

A. Westerlinck, `Het moeilijke levensprobleem in de poëzie van Albe', in Dietsche Warande & Belfort (1947); A. Demedts, `Albes verzamelde gedichten', in Dietsche Warande & Belfort, 123 (1978); H. Diddens, `Albe, een "pelgrim" naar de geest', in Teken, 49 (1976-1977).

[J. Vercammen]