Nederlands schrijver (Amsterdam 9.8.1898-ald. 6.2.1963).
Na zijn debuut als dichter van socialistische verzen, door zijn persoonlijk lot
in mineurtoon gesteld, publiceerde hij nog romans en een essay. Uit zijn werk,
geschreven in een gevoelige, soms wat overladen stijl, spreekt een sterke
sociale belangstelling, vaak doortrokken van een dromerige melancholie, en een
sterke liefde voor de historische grootheid van Amsterdam.
Werken:
Eenzame opstandigheid (1925), p.; Melancholische
monologen (1927), p.; De steenen doolhof (1935); Het rijpen van
de tijd (1938); Maurits Dekker, zijn persoon en zijn werk (1946),
essay; Een burgerkoning (1947); De nar Estebanillo (1949); De
glazen wand (1951); Muiterij op de gracht (1952); Rembrandt,
vorst der schilders (1963); Hannibal de Carthager (1961).
Auteursrechtelijk beschermd