De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Janssen, Jos

Ps. Jef van Klerken, Vlaams toneelschrijver (Klerken 12.11.1888-Antwerpen 24.2.1968). Vooral zijn landelijke blijspelen, door zowel het beroeps- als (vooral Westvlaams) amateurtoneel opgevoerd, kregen grote bijval. Zijn eigenlijke doorbraak vond plaats in 1929, toen De wonderdoktoor (1927) op het repertoire van de Antwerpse Koninklijke Nederlandse Schouwburg

[p. 298]

kwam. Het overweldigende succes van De wonderdoktoor in Vlaanderen en Nederland zette hem ertoe aan verder in dezelfde trant te werken. Tot zijn belangrijkste blijspelen (eigenlijk kluchten) behoren nog De koning drinkt (1931), De klucht van den braven moordenaar (1937), Wij zijn een volk van dichters (1940) en het op Breughel geïnspireerde De vetten en de mageren (1942).

Aangetrokken tot het ernstige drama, met name de behandeling van historische thema's, schreef hij Jacoba van Beieren (1947) en Hendrickje Stoffels (1942; Staatsprijs voor toneelliteratuur, Nestor de Tièreprijs van de Vlaamse Academie). Schreef ook nog zangspelen, jeugdtoneel en politiek geïnspireerd toneel. Zijn Wonderdoktoor, het kluchtige spel van goedgelovigheid en kwakzalverij, met zijn rake typeringen, kernachtige dialogen en satirische ondertoon, bleef echter zijn sterkste stuk.

De Vereniging van Vlaamse toneelauteurs werd opgericht op instigatie van Janssen.

Literatuur:

L. Monteyne, Spiegel van het modern toneel in Vlaanderen (1929); Idem, Over den huidigen toestand van ons Vlaamsch tooneelwezen (1937); W. Putman, Tooneeldagboek 1928-1938 (1938); Teaterjaarboek 1967-1968 (1968); R. Arteel, `J.J.', in VWS cahiers, 10 (1975).

[J. van Schoor]