De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Hessels, Willem

Ps. van Hendrik Adolph Mulder, Nederlands dichter en essayist (Zaamslag 19.7.1906-Grahamstad, Zuid-Afrika, 3.5.1949). Studeerde Nederlandse letteren aan de Vrije Universiteit te Amsterdam en behoorde tot de jonge dichters die ca 1930 rondom het tijdschrift Opwaartsche Wegen de zgn. Jong-Protestantse groep vormden. In 1934 emigreerde hij naar Zuid-Afrika, waar hij als criticus en mederedacteur van het tijdschrift Standpunte een belangrijke rol in het literaire leven aldaar begon te vervullen. Zijn gedichten bleef hij op enkele uitzonderingen na, in het Nederlands schrijven; voor zijn fijnzinnige kritieken en essays over de Afrikaanse en Nederlandse literatuur bediende hij zich vnl. van het Afrikaans.

Zijn verzamelbundel Con Sordino (1949) bevat verzen in mijmerende stemming, waarin het dromen van een onvervuld verlangen naar ontsnapping uit een grijs en gekweld bestaan de hoofdthema's zijn. Het is de gedempte stem van een kwetsbaar mens, bewust van vergankelijkheid, verlangend naar `Gods zuivere lucht'. Vanaf 1934 komen bovendien thema's uit Zuid-Afrika voor, waarvan het landschap met zijn `held're, harde uitzicht' fel wordt gecontrasteerd met `het verre land' dat hij verliet. Zijn laatste verzen hebben een steeds somberder en gekwelder toon van pijn en lijden.

Werken:

Opstelle oor poësie (1939); Twee wèrelde (1942).

Uitgave:

Laaste opstelle (1961).

Literatuur:

K. Heeroma, in Het derde réveil (1934); A. Donker, in Critisch Bulletin (1949); D.J. Opperman, in Standpunte, 4, 3 (okt. 1949); R. Wiehahn-Vogel, in Standpunte, 14, 4 (april 1961); Idem, in Die Afrikaanse poësiekritiek (1965).

[R.H. Pheiffer]