Hemeldonck, Emiel van
Vlaams romanschrijver (Zwijndrecht, bij Antwerpen,
29.11.1897-Arendonk 13.1.1981). Werkzaam in het onderwijs en tevens vele jaren
voorzitter van de Vereniging van Kempische schrijvers. Zette met zijn meestal
in de Kempen gesitueerde streekromans en verhalen de traditie van Hendrik
Conscience en de gebroeders Snieders voort. Zijn eenvoudige en gemoedelijke
zedenschetsen kregen geleidelijk meer diepgang. Zijn beste werk in dit genre,
Maria, mijn kind (1944), werd met de Gottmerprijs bekroond.
Zijn historische roman De cleyne keyser (1943),
waarmee hij versch. literaire prijzen verwierf, is eveneens in de Kempen
gesitueerd. Sedert de publikatie van de driedelige historische polderroman
De groene swaen (1946) zocht hij de stof voor zijn historische romans
bij voorkeur in de geschiedenis der stad Antwerpen: Soet Antwerpen,
adieu (1953) beschrijft de opkomst van de stad in de 16de eeuw,
Gekluisterde stroom (1958) de periode waarin de Schelde gesloten was,
Schelde, snelle vliet (1956) de groei van de stad in de 19de eeuw. Ook
Voghelensanck (1956) en De giftmenger van Antwerpen (1962) zijn
in Antwerpen gesitueerd. Op den duur ging hij meer de nadruk leggen op de
karaktertekening van zijn meestal fictieve personages dan op de
milieuschildering. Hij publiceerde ook talrijke jeugdverhalen.