Geel, Jacob
Eig. Jacobus, Noordnederlands prozaschrijver (Amsterdam
12.11.1789-'s-Gravenhage 11.11.1862). Studeerde klassieke letteren; vanaf 1811
gouverneur bij baron Dedel; vanaf 1822 bibliothecaris aan de Leidse
universiteitsbibliotheek; in 1828 buitengewoon hoogleraar.
In 1826 publiceerde hij zijn eerste verhandeling Iets
over den smaak. Op het gebied van de klassieke filologie was hij bijzonder
actief.
Geels verhandeling Het proza (1841) verscheen
oorspronkelijk onder de titel `Lof der proza' in de Voorlezingen gehouden in
het Lees-Museum te Utrecht (1830). Deze verhandeling is een pleidooi ten
gunste van het proza, dat naar Geels oordeel te zeer verwaarloosd was in
verhouding tot de poëzie. Voor de Nederlandse literatuur ligt Geels
betekenis vooral in zijn Gesprek op den Drachenfels (1835). In deze
dialoog doet hij een poging om tot een nadere bepaling te komen van wat onder
het romantische dient te worden verstaan. De dialoogvorm stelt hem in staat de
gesprekspartners (Diocles en Charinus) tot een steeds nauwer omschreven
formulering te laten komen van wat zij onder het romantische verstaan en het af
te zetten tegen het klassieke. Daarbij fungeert Geel zelf min of meer als
socratische gespreksleider. De opbouw naar het slot toe van de dialoog, waarin
een scherpe aanval wordt gedaan op de realistische beschrijvingskunst die
vooral het Franse romantische kenmerkte, laat zien waar Geel zelf in deze
kwestie stond. Dat standpunt wordt ook duidelijk uit Geels kritiek op Beets'
Gidsartikel `Vooruitgang', dat hem met de student Beets in conflict bracht.
Geel toont zich daarin een tegenstander van alles wat wetenschap en vooruitgang
in de weg staat en hij ziet in Beets' romantische boutade een voorbeeld
daarvan. Geels invloed, vooral op de Leidse studentenkringen van zijn tijd, kan
moeilijk overschat worden en het is niet ondenkbaar dat hij met zijn
geschriften een dam heeft opgeworpen voor al te extreme uitingen van de
romantiek in Nederland.
In 1838 verscheen de belangrijke bundel verhandelingen
Onderzoek en phantasie, in 1871 opnieuw uitgegeven, samen met Het
proza en het Gesprek op den Drachenfels.
Geel was ook de briljante anonieme vertaler van Sterne's
Sentimenteele reis door Frankrijk en Italië (1837), een boek dat
een grote invloed op de 19de-eeuwse humorcultus heeft uitgeoefend.