Middelnederlands hoofs gedicht (14de eeuw) in de vorm van
een verhaal van een `clerc' over zijn bezoek aan een feest en zijn onderhoud
bij die gelegenheid met een onbekende jonkvrouw over de liefde, door sommigen
symbolisch geïnterpreteerd als de ontmoeting van Christus met de
uitverkoren ziel, wat door anderen is bestreden. Didactische elementen -
sommigen spreken van een `schools leerdicht' - zijn hier zeker aanwezig, maar
toch vertoont het geheel ook interessante psychologische en cultuurhistorische
aspecten.
Uitgaven:
E. Verwijs, Van Vrouwen ende van Minne (1871); Werkgroep
van Groningse Neerlandici (ed.), V.d.F. Een proper dinc (1972); H.
Vekeman (ed.), V.d.F. een proper dinc (1981), met interpretatie.
Literatuur:
P.N. van Eyck, `V.d.F. Sproke der mystieke liefde', in
Tijdschr. v. Nederl. Taal- en Letterk., 58 (1939); L. Verschueren, in
Stud. Cath., 15 (1939); J.A.N. Knuttel, in Tijdschr. v. Nederl. Taal-
en Letterk., 56 (1947); K. Heeroma, in Tijdschr. v. Nederl. Taal- en
Letterk., 85 (1969); M.J.M. de Haan, `Nog eens: Van Eyck en V.d.F.', in
S.A.J. van Faassen (ed.), Was ik er ooit eerder? (1980).
Auteursrechtelijk beschermd