De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Ecrevisse, Pieter

Vlaams romanschrijver (Obbicht, bij Sittard, 3.6.1804-Eeklo 26.12.1879). Studeerde, nadat hij reeds een aantal jaren leraar was geweest, sedert 1830 rechten te Leuven, waar hij in 1832 promoveerde. Daarop vestigde hij zich als advocaat en leraar te Sittard, waar hij ook lid van de raad was. In 1839 werd hij benoemd tot vrederechter van het kanton Eeklo; in latere jaren werd hij gekozen tot raadslid van deze stad en had hij zitting in de Provincieraad van Oost-Vlaanderen.

Als auteur is Ecrevisse vooral van belang vanwege zijn in de trant van Conscience geschreven Limburgse romans, waaronder De bokkenryders in het land van Valkenberg (1845) dat tot op de dag van vandaag herdrukt wordt. Zijn werken missen psychologische diepgang, maar zijn met vaart en verve verteld, hetgeen een verklaring zou kunnen zijn voor hun langdurige populariteit.

Werken:

De Teuten (1844, omgewerkt tot De drossaerd Clercx, 1846); De verwoesting van Maestricht, 2 dln. (1845); Egmond's einde (1850); Het meilief van Geleen (1858); De vadermoorder (1859); De gebroeders De Witt (1859); De kanker der steden (1860); De stiefzoon, 3 dln. (1861); De nicht uit de Kempen (1864).

Uitgaven:

Volledige werken, 9 dln. (1878-1880); De bokkerijders (1979), met een verantw. door A. van Hageland; Vier verhalen uit het land van Zwentibold (1979), met inl. van H.J. op den Kamp.

Literatuur:

J. Habets, `Levensbericht van P.E.', in Publ. de la Soc. hist. et archéol. dans le duché de Limbourg, 16 (1879); W. Sangers, P. Ecrevisse, de Limburgse Conscience (1954); De Eik, 3 (1979), P.E.-nummer; H.J. op den Kamp, `P.E. de Limburgse Conscience 1804-1879, dl. 1-3', in Maaslandse sprokkelingen, 2 (1978-1979), 3 (1979-1980) en 5 (1981-1982); A.M.P.P. Janssen, `P.E. en de klassieke oudheid', in Historisch jaarb. voor het land van Zwentibold, 2 (1981).

[D. Welsink]