Dullaert, Joan
Noordnederlands (toneel)dichter (Rotterdam 17de eeuw).
Van hem zijn weinig levensfeiten bekend. Hij is wsch. in Rotterdam geboren en
heeft o.a. in Woerden en Amsterdam gewoond.
Als toneeldichter had hij enige naam; de meeste van zijn
stukken hebben meer drukken gekend en zijn tot in de 18de eeuw opgevoerd. Hij
was een tegenstander van Nil Volentibus Arduum en was tegen betaling van de
toneelschrijver. Zijn gedichten komen slechts in bloemlezingen voor.
Oorspr. stukken van zijn hand zijn o.a. Karel Stuart
of Rampzalige Majesteit (1652), in navolging van Vondel, en Alexander de
Medicis of 't Bedrooge betrouwen (1653). Verder schreef of vertaalde hij
De regeerkunst of Wijze leermeester (1667), De standvastige Princes
of Bedrogen stiefmoeder (1669), Flavio en Julielle of De getemde
dartelheit (1679), Mitridates (1679), naar Racine, en Ifigenie in
Aulis (1679). Van hem zijn ook nog twee prozawerken bekend, Verlost
Jeruzalem (1656) naar Tasso en Historie van Hendrik de Groote
(1678).