De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Droogenbroeck, Jan van

Eig. Joannes Amandus van Droogenbroeck, Vlaams dichter en prozaschrijver (St.-Amands 17.1.1835-Schaarbeek 27.5.1902). Onderwijzer, muziekleraar en rijksambtenaar. Leerling van Van Beers en volgeling van Dautzenberg, die hij beiden overtrof. In 1866 gaf hij onder de schuilnaam Jan Ferguut Makamen en Ghazelen uit (de makame is een berijmd prozagesprek met versjes doorweven en de ghazele een Perzische versvorm, vooral aan wijn en liefde gewijd). De bundel Spreuken en Sproken (1891) bevat oosterse wijsheid en beeldrijke verhalen. Intussen had hij cantateteksten geschreven, o.a. Torquato Tasso's dood (1873), Camõens (1879) en De morgen (1887), die werden bekroond. Al dat `toveren met woorden en klanken', zoals hij het noemt, haalde het echter niet bij de bundel ongekunstelde, zangerige kindergedichten in Dit zijn zonnestralen (1873), die in 1907 een negende, vermeerde druk beleefden.

Werk:

Gedichten (1894).

Literatuur:

S. Daems, J.A.v.D. (Jan Ferguut) (1887); J. Muyldermans, `Levensschets van J.v.D.', in Jaarboek der Kon. Vl. Acad., 22 (1908); M. van den Bossche, `Bibliografie van en over J.A.v.D., alias Jan Ferguut', in Heemkundig Jaarboek (1971); P. Servaes, `J.v.D.', in Idem; J. Wittebols, `Over dichter J.v.D. en mijn oude bloemlezingen', in Tijdingen Beatrijsgezelschap, 14 (1978-1979).

[J. Vercammen]