Demedts, André Maurits
Vlaams dichter, romanschrijver en essayist
(Sint-Baafs-Vijve 8.8.1906). Was landbouwer, leraar en hoofd van de brt.
Redacteur van o.a. Dietsche Warande & Belfort. Behoort als dichter
tot de zgn. postexpressionistische generatie van De Tijdstroom met P.G.
Buckinx, R. Verbeeck en J. Vercammen. Debuteerde in 1929 onder
expressionistische invloeden en evolueerde naar een sober realisme:
Jasmijnen (1929), Geploegde aarde (1931), Vaarwel (1940),
Verzamelde gedichten (1976) en De jaargetijden (1979). Schreef
jeugdverhalen onder de schuilnaam Koen Lisarde; verder essays, o.a. Stijn
Streuvels. Een terugblik op leven en werk (1971) en een autobiografie,
De dag voor gisteren (1966).
Zijn literaire betekenis ligt vooral in de romans De
ring is gesloten (1951) en In uw handen (1954). De levenden en de
doden (1959) is een filosofische en tevens psychologische roman, een
eerlijke maar niet altijd overtuigende poging om de na-oorlogse
zuiveringsproblemen vanuit een ruim menselijk standpunt te beschouwen. Volgens
eigen verklaring schrijft Demedts voor gelijkdenkenden, nl. roomsgelovigen.
Nog lange tijd (1961) is een sociale roman op grond van de hoofdthema's
in zijn hele werk: het onrecht op de wereld en het probleem van het lijden.
Psychologisch geslaagd, wat vlak van stijl, maar met overtuiging geschreven.
Later verschenen nog: Alleen door vuur (1965) en Je komen halen
(1969).
Zijn belangrijkste werk tot nog toe is zijn vierdelige
De eer van ons volk, een historische roman over de periode 1782-1815,
gebaseerd op een familiegeschiedenis, waarin tegen een Europese achtergrond het
dagelijks sociaal-economische, intellectuele en godsdienstige leven in
westelijk Vlaanderen wordt getekend: De Belgische republiek (1973),
Hooitijd (1974), Goede avond (1976) en Een houten kroon
(1978).