De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Danser, Johan Gustaaf

Nederlands dichter (Kralingen 27.10.1893-Rotterdam 27.3.1920). Doorliep de hbs te Rotterdam en studeerde aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag. Ofschoon daarna werkzaam als tekenleraar, ging zijn hart uit naar de letteren; zijn plannen om alsnog Nederlands te studeren kwamen echter niet tot uitvoering. Tamelijk afgezonderd levend, maakte hij zich een veelzijdige ontwikkeling eigen. Al vroeg begon hij met het schrijven van sonnetten in beheerste, klassieke stijl, vol overpeinzing en bezinning, overeenkomstig de opvattingen van Verwey en diens jongere geestverwanten zoals Van Eyck. In september 1913 debuteerde Danser met een kleine reeks sonnetten in Verwey's maandschrift De Beweging; ook andere groepen gedichten zijn in latere jaargangen van dat blad gepubliceerd. Zijn eerste werk bundelde hij onder de titel Ontmoetingen (bibliofiele uitgave 1917).

In 1918 werd hij ernstig ziek, de kwaal verergerde later tot tuberculose. Na zijn vroege dood bezorgden zijn vrienden Greshoff en Van Krimpen een bundel Gedichten (1922), waarin een herdruk van Ontmoetingen.

Uitgave:

J. Staal (ed.), Verzameld werk (1957), met bibl.

Literatuur:

A. Verwey, in Proza, dl. 4 (1921); J.C. Bloem, in Verzamelde beschouwingen (1950); G.H. 's-Gravesande, in D. Kroon (ed.), Vergeten en gebleven: literaire beschouwingen (1982).

[G. Stuiveling]