ving plaatsvond, werd vooral bij de opgroeiende generatie
erg populair, maar stuitte bij ouderen op veel verzet vanwege de voor die tijd
ongekende vrijmoedigheid op seksueel gebied, waarvoor Henry Miller onmiskenbaar
als voorbeeld had gediend.
Ik Jan Cremer is te beschouwen als een moderne
schelmenroman. Het relaas van authentieke ervaringen die de auteur-hoofdpersoon
tijdens zijn vele beroepen en omzwervingen heeft opgedaan, wordt afgewisseld
met de meest fantastische en avontuurlijke verhalen, zonder dat daartussen een
scheiding wordt aangebracht. In de belevenissen van de hoofdpersoon nemen
seksualiteit en geweld een belangrijke plaats in, maar tevens wordt hij
gekenmerkt door een wat naïeve dierenliefde en een sterk ontwikkeld
rechtvaardigheidsgevoel. De onopgesmuktheid, vaart en spanning van zijn
verteltrant heeft Cremer in zijn latere werk niet meer geëvenaard.