Besten, Ad den
Eig. Adrianus Cornelis, Nederlands dichter en essayist
(Utrecht 11.3.1923). Studeerde enkele jaren theologie. Was vervolgens te
Amsterdam werkzaam bij een uitgeverij en daarna als germanist verbonden aan de
Universiteit van Amsterdam. Hij was een protestants schrijver, onder de invloed
van Karl Barth afkerig van christelijke groepsvorming. Zijn eerste artikel
verscheen in het tijdschrift Opwaartsche Wegen (okt. 1939).
Als dichter stond hij aanvankelijk sterk onder de invloed
van G. Achterberg en M. Nijhoff, maar later werd hij beïnvloed door de
experimentele poëzie, zonder daarvan de versvorm over te nemen. Van april
1944 tot april 1945 werkte hij mee aan het illegaal verschenen tijdschrift
Parade der Profeten. Na wo ii maakte hij deel uit van de redactie van
De Roode Lantaarn (aug. 1945) en van de eerste jaargang van
Columbus (okt. 1945-okt. 1946). Van 1950-1971 was hij redacteur van de
cahierserie De windroos, bedoeld als publikatiemogelijkheid voor
begaafde jonge dichters, vooral debutanten `ongeacht hun literaire richting of
levensbeschouwing', en vanaf 1962 tevens van het tijdschrift
Wending.
Den Besten werkte mee aan de totstandkoming van een
proefbundel gezangen voor de Nederlands Hervormde Kerk (1968) en aan die van
het Liedboek voor de kerken (1973), waaraan hij 87 liederen
bijdroeg.