De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Besnard, Albert Pierre Adolphe Aloysse

Nederlands dichter ('s-Gravenhage 22.6.1887-Bloemendaal 1.10.1966). Jeugdvriend van J.C. Bloem. Was 1903-1911 beroepsmilitair, 1911-1913 planter op Sumatra en Java, 1914-1918 dienstplichtig militair, daarna journalist. Publiceerde Sonnetten (1917) en De bloei en andere gedichten (1923), welke twee uitgaven gewijzigd werden samengevat als Opstand en wroeging (1925, inleiding van J.C. Bloem). Gedurende de jaren 1930-1942 was Besnard hoofdredacteur van de Sumatrapost en later van het Medan-Bulletin. In 1942, geïnterneerd in een Japans kamp, kwam hij weer tot het schrijven van poëzie.

Zijn verzorgde versvorm bedwingt de felle spanningen van aards vitalisme en kosmisch gevoel, van zondebesef, vertwijfeling en metafysische verbondenheid. Sedert 1947 weer in Nederland, publiceerde Albert Besnard de lyrische bundel Doem en dorst (1952) en de episch-religieuze cyclus in alexandrijnen, Drama (1959).

Literatuur:

P.N. van Eyck, in Verzameld werk, 4 (1961); J. Greshoff, Afscheid van Europa (1969); P.H. Dubois, levensbericht, in Jaarb. Mij der Nederl. Letterk. (1972-1973); J.C. Bloem, in Ongewild archief (met A. Korteweg en S. van Faassen, 1977); H. de Vries, in Kritiek als credo (met J. van der Vegt, 1980).

[G. Stuiveling]