Backer, Franz de
Vlaams filoloog, dichter en romanschrijver (Aalst
22.6.1891-Ukkel 23.6.1961). Nam tijdens wo i vrijwillig dienst. Ging in 1920
Germaanse filologie studeren aan de Vrije Universiteit te Brussel, waar hij
leerling was van August Vermeylen, die een blijvende invloed op hem had.
Promoveerde in 1923 met de dissertatie Bernard Shaw as a Dramatist.
Vanaf 1925 verbonden aan de Rijksuniversiteit te Gent, waar hij de Engelse
taal- en letterkunde doceerde. Jarenlang voorzitter van het Vlaamse
pen-centrum.
De Backer debuteerde met verzen en verwerkte zijn
oorlogsherinneringen in een merkwaardige roman, Longinus (1934). De
conceptie van deze oorlogsroman herinnert aan die van De wandelende jood
van August Vermeylen (1906), wiens invloed vooral in het eerste hoofdstuk tot
uiting komt. De dynamische en vaak aangrijpende evocatie van het frontleven
rechtvaardigt de mening dat dit werk niet enkel als tijdsdocument belangrijk
is, maar tot de beste verhalen behoort uit de Vlaamse oorlogsliteratuur.