Auwera, Fernand
Ps. van Fernand van der Auwera, Vlaams romanschrijver
(Antwerpen 26.11.1929). Ambtenaar in zijn geboortestad. Had door veel ziekten
een eenzame jeugd. Een korte periode van literaire activiteiten in De
Nevelvlek, een Antwerpse culturele vereniging, leerde hem hoe sterk hij in zijn
persoonlijke contacten was geremd. Zijn tien romans en verhalenbundels werden
met een zekere regelmaat gepubliceerd, met een breukpunt tussen 1968 en 1973.
De revolutionaire wind die in 1968 door Europa waaide, introduceerde in
Auwera's werk het probleem van het engagement, wat eveneens tot uiting kwam in
zijn interviewbundels en jeugdverhalen.
De eerste romans vertonen een intens beoefenen van een
nogal steriele navelstaarderij. Pas met Mathias 't Kofschip (1967)
treedt de relatie literatuur-maatschappij op de voorgrond. De astmatische
eenling Mathias verlaat zijn schrijfcel en engageert zich in een revolutie,
maar komt uiteindelijk opnieuw voor zijn spiegelbeeld te staan. Na zijn
crisisjaren 1968-1973 gaat Auwera resoluut therapeutisch schrijven, vooral in
de bundels Zelfportret met gesloten ogen (1973) en We beginnen de dag
opgeruimd en lopen rond de tafel (1974). Laatstgenoemde bundel is
geschreven in een ziekenhuis.