Brusselschen Blom-hof van Cupido
(1641)–Willem van der Borcht–
Auteursrechtvrij
[pagina 213]
| |
Schriften op de Hooverdy.1. Die Pouwscher-wijs aen-tred', door hooverdy gheswollen,
Wordt van het beend'righ spoock gheruckt tot in de aerd',
Dus komt sy met den kop der op-gheblasen sollen,
Smijt d'eyghen-hoofdigheydt ter laghe graven-waert.
2. Komt vrouwen rijck beghift met schatten, en juweelen,
Want flux moet ghy door my verlaten Heerschappy,
En naer een vreughdigh licht des wereldts erref-deelen
Verbaest, af-legghen all', en komen naeckt tot my.
3. Wie dat sich niet in-beeldt hem sterffelijck te wesen,
En dat sijn staten all' de Doodt zijn onderdaen,
Al is hy in sijn pracht den Paus-stoel op-gheresen,
Siet daer ! de Doodt brenght hem sijns staets naer-volgher aen.
| |
[pagina 214]
| |
4. Wilt dagh'lijcks soo u rijck, en uwe saken stellen.
Op dat ghy onverwacht moght treden in u graf:
Waer-om doch ? om dat soo de Doodt u sal ghesellen,
Dan even met den a'em verdwijnen glor' en staf.
5. Wiens Koninghrijck van-daegh hem offert breede festen,
Sal hem het morghen-licht op-off'ren 't Doodes kleedt,
Wie isser doch gheweest beheerscher der foreesten ?
Wie dat de Doodt hem heeft een' meerder' loon bereedt.
6. Sa ! Princen, let op 't stuck, en wilt uw' blijdtschap sparen,
En wat d' onsekerheydt des vvereldts heeft ghejont,
Ick vvil uvv' pracht van stond' af-rucken, en doen varen
Den op-gheblasen pronck d'in u ghesetelt stont.
| |
Schriften op de Traegheydt.1. ICk sal den Herder flux verstooten en verjaghen,
En treden met den voet sijn' mijter en staf,
Daer med' staet heel de kudd' tot in de ziel' verslaghen,
En komt, alsoo vervvoest, ghevvilligh in het graf.
| |
[pagina 215]
| |
2. Sa ! sterft ramp-saligh mensch', om dat maer valsche leeringh',
En noyt Godts-vvetentheydt in u behuyst en vvas,
En door uvv' sottigheên bedroghen, komt af-keeringh',
En uvv' ghesmeerde borst er-vvesent in het graf.
3. Ghy kent de sieckten al, en konsten van ghenesen,
En hebt den middel om den siecken by te staen,
Maer dvvasen, soeckt ghy vvel een anders hulp' te vvesen ?
En kond' u selven niet van mijn ghevveldt ontslaen.
4. Als ghy in desen kloot den loop des Hemels kendet,
Voor-saeght ghy d'andere het eynd' huns levens klouvv,
Siet eens op desen bol, en hier uvv' oogh' door-vvendet,
En seght: hoe langh' u vlas sal blijven op 't ghetouvv.
5. Te vvesen slecht en narr' is vvel het soetste leven,
Nochtans het beste niet: vermidts den slechten kloot
Als een onnosel Lam sal voor de Doodt niet beven,
Om dat hy niet en kent den naer-te-komen noot.
| |
[pagina 216]
| |
Schriften van Gulsigheydt.1. DEn Man tot ramp die wirdt van sijne Vrouw' bedroghen,
Soo hy maer at de vrucht van Godt aen hem verboôn,
Dus is naer ons' verdienst' de Doodt op ons ghetoghen,
Wy woeck'ren voor een' beet wel hondert duysent doôn.
2. Godt heeft hem van den stoel der wellust uyt-ghedreven,
Op dat hy in sijn sweet sijn leden soude voên:
Doen quam de bleecke Doodt den yd'len kloot door-sweven,
En stal den droeven mensch verr' buyten sijn vermoen.
3. Dus zy de droeve aerd' mis-seghent om uw' sonden,
V leven zy met pijn en moeyten op-ghevult,
Tot dat de Doodt u weêr in d'aerde heeft ghesonden,
En ghy weêr (als ghy waert) maer asschen wesen sult.
4. Ghy sult u broodt met sweet en arebeyden winnen,
Want siet ! de aerd', niet als beackert, vruchten gheeft,
Maer, laes ! naer moeyt' en pijn, naer kommeringh' van sinnen,
Soo dient noch voor mijn' schicht en wreedt gheweldt ghebeeft.
| |
[pagina 217]
| |
5. De jonghe jeughdt die hun tot vreughdt en lust begheven,
Wiens Godt in maegh en blaes staet bealtaert en vast,
Die tot borst-smeiren en het lijf te koest'ren leven,
Sal om d'omranckten kop Cupressen voeren hâst.
| |
Schriften van Onkuysheydt.1. Sy slijten in ghenucht' en wellust hunne daghen,
En smilten in 't ghevoel van 's wereldtsche begheer',
Maer siet ! een' ooghen-blick die baert hun d'eeuw'ghe plaghen,
Vermidts de Doodt hun drijft ter af-grondts duyster neêr.
2. Hier is de ware lust, die ons te samen knevelt,
En met de vaste Minn' ons' herten t'samen bindt,
Eylaes ! voor korten tijdt, want onse liefd' benevelt !
Van 't all'-vernielde spoock wordt tijdelijck gheschindt.
3. Hoort Vrouw', het sachte bedd' bedruckt met uwe leden,
Sal ick u door mijn kracht verbieden af te treden:
Want siet ! uw' bleecke romp hebb' ick het graf bereydt,
En morghen wordt uw' rif daer gheest'-loos in-gheleydt.
| |
[pagina 218]
| |
4. VVacht menschen, vvacht u all', soo in den vvijn te smooren,
VVaer in ghesetelt zijn onkuyscheydt, en onmaet;
Dat miss'lijck u de Doodt komt onversiens vermooren,
En soo de vuyle ziel' in d'helschen af-grondt gaet.
| |
Schriften van Gramschap.1. WAer is den grammen mensch', vvaer zijn soo kloecke leden,
Die nimmer zijn bevvust van 't schieten van de Doodt ?
VVie heeft haer, die het al vervvoest, doch oyt ontreden,
En repten sijnen gheest uyt Doodes sek'ren noodt ?
2. Den Legher-knecht die sal de volckeren vertsaghen,
En senden in de Doodt de landen ende steên,
Maer hy sal sonder kracht te neder zijn gheslaghen,
Midts d'onverwachte Doodt sijn krachten sal vertreên.
3. Den Edel-man en sal sijn eer' niet mede-draghen,
VVanneer d'all-vvinb're Doodt hem heeft ter aerd' ghevelt,
Noch uyt-ghelesen naem, noch grammer vvapens-slaghen,
Noch helm, noch schildt, het stof is 't trouvvste van een' helt.
| |
[pagina 219]
| |
4. Soo langh' de vier'ghe kracht in 's krijghers lichaem brandet,
Betoomt hy door ghevveldt het bloedigh legher-veldt,
Maer soo de stercker Doodt hem met haer' schicht aen-randet,
Soo leght sijn vvapen-kracht en moedigh hert' ghevelt.
5. Den vvoesten moorder draeft door schroomelijcke nachten,
Om hier oft daer een' mensch' te krijghen tot sijn' buyt,
Maer flux soo staet de Doodt hem rugghelinghs te vvachten,
Die hem beklipt, en drijft 't ellendigh leven uyt.
6. VVie dat victori' vecht sijn buyten hem beloonen,
En ieder naer verdienst' deylt van den rijcken roof:
De Doodt deylt oock haer' buyt, en sal 't gheroofde thoonen,
Maer kroont d'onvvinders met een droeffelijcker loof.
| |
Schriften van Gierigheydt.1. WEe u-liên die het recht, gherechtighen ontnomen,
Stelt door een vverelts gift d'ong'rechtighen ten prijs,
En doet gherechte straff', van d'alles rechter, komen
Tot gheessel van uvv' daet ten rechteren bevvijs.
| |
[pagina 220]
| |
2. Ghy Rechter die u laet door ghiften omme-setten,
Ick sal u uyt het volck, en trecken uyt het recht,
En voor uws levens-dagh mijn eysschelijcke wetten
Voor-stellen, die noyt mensch ter wereldt heeft ontrecht.
3. Den arghen sagh 't onrecht, en heeft het toe-ghelaten,
't Recht der onnooselen wirdt aen een zijd' ghestelt,
En op gherechten naem d'onrechten 't recht besaten,
Soo veel heeft 't wightigh goudt meer als het recht gheweldt.
4. Komt u den rijcken aen, de ooren staen u open,
Die voor den armen zijn begrendelt, en in 't slot,
Maer wacht in u beroep toe-luysteringh' te hopen;
Dat ghy een ander ded' verwacht dat oock van Godt.
5. Nu sal, ô ! gierigaert, ù Doodes handt beklippen,
En morghen wordt uw' romp ghedolvet in de aerd':
Maer seght my, soo het bleeck sal verven uwe lippen,
Wie sal ghenieten 't gelt dat ghy soo hebt ghespaert ?
6. Wie dat met loghen-tael vergadert rijcke schatten,
Tot arme weduwens, en weesens sout ghetraen,
| |
[pagina 221]
| |
Die siet-men als een' Os het smerigh vet aen-vatten,
Tot dat-men 't gilde stuck siet tot het slagh-huys gaen.
7. Op dat ghy woeck'ren sout des wereldts gulde gaven,
Stelt ghy u lijf en ziel' in 't uyterste ghevaer,
En eynd'lijck blijft ghy heel door uw' begheert' begraven,
En gheeft uw' laetsten snick in Doodes fel ghebaer.
8. Komt hier ghy swacken mensch', wiens over-lade leden
Door d'op-ghepackte hot zijn in ghestaghen druck,
't Is langh ghenoech ter merckt met kommerschap ghetreden,
Komt hier, en sorgh' en last ick van uw' schouders ruck.
| |
Schriften van Nijdigheydt.1. WEe u-liên die het quaedt seght goedt en wel te wesen,
En 't louter goedt voor quaedt al-willens-wetens schelt,
Voor duyster 't licht, en 't licht voor duyster hebt ghepresen,
Voor honich bitter gal' den menschen aen-ghestelt.
2. Het helsch' Serpent uyt haet den menschen gingh bekoôren,
Om dat de droeve vrucht van hun soud' zijn ghenut.
| |
[pagina 222]
| |
VVaer door ons dad'lijck vvirdt de bleecke doodt gheboren,
Die nu den droeven mensch' ter aerde neder-stut.
3. VVat sal 't u baten doch met kaert oft teerlingh-spelen
VVt nijdigheydt het goedt te vvoeck'ren sonder tal,
Daer ghy, eylaes ! verliest des Hemels erref-deêlen,
Die noch bedrogh, noch konst', noch g'luck vveêr heelen sal.
| |
Dit zy dan gheraden.4. VVilt ghy uvvs levens klouvv bevrijden van de sonden,
Laet dese beelden staegh u spelen voor 't ghesicht,
Ghy kont daer lesen in, dat ghy moet zijn verslonden
Van haer, die ieder-een sal stelen uyt het licht.
Dat, soo ghy 't in u hert' laet drucken en begronden,
Soo zijt ghy sonden-vry, en vvijsselijck bericht,
En vindt soo lichtelijck uvv' tochten in-ghebonden,
Dus leydt uvvs sinnens Borcht te neêr en af-ghericht.
|
|