Brusselschen Blom-hof van Cupido

[p. 86]

Een Herderinne beklaeght de af-wesentheydt van haren Herder.

Stemme: Coridon sucht nacht ende dagh.

EYlaes ? nu sit ick hier alleen,
Verselt met druckelijck gheween,
En duysent droeve suchten,
Daer ick wel eer met vreughdt
Daer ick wel eer met vreughdt
Met hem ons beyde jeughdt
En sin verkluchten.

2. Daer ick ghenoot by-wesentheydt

Van hem, die nu in anghstigheydt,
In pijn en veel ghevaren,
Een ballingh van sijn landt,
Van my en mijnen brandt
Is wech ghevaren.

3. Dit is de plaets' daer wy wel eer

Ghenoten 's liefdens goeden keer,
Naer ons' will' en wellusten,
Dit is de eerste sted'
Daer wy met volle vred'
Seer dickmaels rusten.

4. Als wy om-lommert van uw' bla'en,

[p. 87]

 

O ! eycken-boom, altijdt te gaen

 

Te samen hier beloofden,

 

Waer van ghy tuyghen moet,

 

't Ghen' uw' schors beter doet,

 

Die hy doen kloofden.

 

5. En schreef met sijnen Herders-staf

 

Dees namen, die-men van nu af

 

Seer droeffelijck siet weenen,

 

Om sijn af-wesentheydt,

 

Die staegh in my bereydt

 

Een druckigh steenen.

 

6. Want als den Olijf-boom ontrooft

 

Van sijn we'er-paer, oft wordt ontlooft,

 

Oft sonder voedt-saem vruchten,

 

Soo sit ick sonder vreughdt,

 

En kies' voor ons gheneught

 

Ellendigh duchten.