Brusselschen Blom-hof van Cupido
(1641)–Willem van der Borcht– Auteursrechtvrij
[pagina 42]
| |
En somwijl' voor ghenucht' toe-schickt ellend' en pijn,
Die my verluystert, en toe-drijft een klare schijn,
VVaer door ick glansigh blaeck' (want sonder u 'k verwachte
Noyt glinster van mijn deughdt) laet toe dat ick betrachte
Meer luysters, die ghy my ghemackelijcken schenckt,
En laet staegh dalen d'oogh (die my soo doodigh krenckt)
Op mijn, op dat het vier, het voedtsel van mijn leven,
(VVant sonder dese vlam ick waer al langh ghedoodt)
VVêer kruype in mijn' ziel', die anders door den noodt
(En hadt ghy 't niet ghedaen) mijn lichaem hadd' begheven.
Eynde van 't eerste Deel. |
|