Besluyt ende Oorlof des Aucteurs op de Liedekens van dese seven Boecken: Opte selve voys.
WY willen nu, hier met een weynich toeven,
De keel is moe, de penne soeckt wat rust,
Voort te varen sullen wy weer beproeven,
Als wy weten dat ghy tot meer hebt lust.
Oorlof al t'saem ,,blust hier met u verlangen,
'Tgedicht is slecht,, maer 'thert goet en oprecht,
Is 't aengenaem ,,wilt het in danck ontfangen,
Ick blijf u knecht,, sonder kijf of gevecht.
Al siet ghy hier ,,redijten en stopgaten,
En faulten veel,, beduyt het doch ten best,
Vreemd' woorden schier ,,die sommige seer haten,
Zijn hier ten deel,, oock mede ingevest.
Somtijts mocht ick ,,die niet voor by wesen,
Om dat den text,, der brieven sulcx met brocht,
Dan quam't int schick ,,dacht waerom wil ick vresen,
Ben ick bevlext,, 'kheb geen eere gesocht.
Neemt dan int goe ,,de faulten wilt vergeven,
Verbetert vry,, maer laet dit ongeblaemt,
| |
Smaet hebben toe ,,van die noyt beter schreven,
En stoot ick my niet aen, blijf onbeschaemt.
Constenaers goet ,, wilick de plaets geern wijcken,
En eeren haer want haer de eer toecomt,
Ick wensch haer spoet ,,datse nemmer beswijcken,
Men krijcht geen blaer,, of den spotter verdomt.
Eynde den xx. Februarij, 1617.
|
|
Auteursrechtvrij