Geschiedenis van Leuven. Geschreven in de jaren 1593 en 1594
(1880)–Willem Boonen– AuteursrechtvrijVande vruchtbaerheijt vande Lovensche landen ende ackers.Inden acker oft landouwe van Loven, oft inde Lovensche landen, wast al dat nootelijck es totten gemeijne nootdruft oft onderhoudt vande gemeijnte. Daer wast fruijt met menichte ende van alderhande soorte, als: eertbesien, craeckebesien, salaet, waermoes, spinnagie, coolen, raepen, pooten, pastenaecken, comcommeren, pepoenen, artichaulx ende alderhande pottagerije, eerten, boonen ende alderhande graen, criecken, kerssen, moerbesien, cokernoillien, pruijmen, perssen, peren, appellen, haesenoten, okernoten ende andere dijergelijcke vruchten. Hout waster in groote menichte ende abondantie. Van bempden ende broecken tot het weijden vande beesten ist overvloedich, op alle canten, ende van landtwijnen oft Lovensche wijnen en isser geen gebreck. Soo dat een iegelijck eenige neringhe oft traffijcke doende, hem lichtelijck aldaer can onderhouden, ende besundere doerde goede excellente soete locht ende gelegentheijt vande plaetsen ende landouwe rontsomme Loven gelegen. Die landen binnen ende ontrent Loven gelegen, wordden van zulcke weerden gehouden dat de sommighe wel duijsent Carolusgulden dboendere vercocht wordden, ende principalijcken die gelegen zijn opde oost ende zuijt zijde, doer dijen datse alle jaer dobbel vruchten draegen, te wetene graen ende raepen. Den Lovenschen oft landtwijn es van zulcke natueren dat hij den menschen niet lichtelijck tot kijven oft | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
[pagina 202]
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
vechten en verweckt; nochtans ist somwijlen wel bevonden, in heete somers ende als hij onder de honsdaegen rijpt, dat hij wel excellent ende fumeus bevonden es geweest; alsoo datmen van eenen zulcken pot landtwijns meer soude verheught geweest hebben, dan van twee potten rhins oft franswijns. Men seijt dat die wijngaerders oft wijngaertlabeurders, te Loven, veel te zorgeloos ende onnaechsaem zijn, ende datse de wijnbesien dickwijlen vande leijsteren ende andere gevochelte laeten bederven ende affeten. Den wijngaert behoort al (eert sap daerinne compt) geheel volbracht ende gesneden te zijn; ende est saecke dat dat niet neerstelijck gaede geslaen en wordt, daer bij compt dat hij, in junio, niet en volbloijt, noch int beginsel vande oostmaent niet rijp en es; dwelck nochtans onse landouwe (als voers. es, die zeer cout es) nootelijck es. Men bevindt daegelijcx dat die gene die hunnen wijngaert bouwen ende labeuren alst tijt es, dat zulcke wijngaerden te boven gaen alle andere omliggende wijngaerden in vruchtbaerheijt ende goetheijt. Onse voerouders hielent in groote estime wijngaerden te planten, ende principaelijck die vuijt Bourgoindien gehaelt wordden, dwelck de gemeijnte niet alleenlijck goet ende proffijtelijck gedocht en heeft, maer oock de hertoghen van Brabant selver; die hunne erven ende geberchten, gelegen achter hunne Borch, te Loven (streckende naer zuijt west ende Verlorencost) met wijngaert hebben doen beplanten, ende eene wijnpersse aldaer, boven, doen erigeren ende timmeren. Vande welcke persse zij eenen steijnen boge doen maecken hadden, die quam tot inden keldere vande voers. hunne Borch, alsoo dat zij hunnen wijn vande voers. persse doerden voers. boge tonden inden voers. keldere vande Borch. Den Lovenschen wijn heeft hier voermaels zeer overvloedich geweest, doer dijen de meestendeel vanden geberchten binnen ende ontrent Loven gelegen al met wijngaert beplant waeren; als den Swaenenberch, Roesselberch, Kesselberch ende andere; waerdoere men den selven zeer goeden coop hadde, ende naementlijck opde naevolgende jaeren, te wetene:
Hier begint den landtwijn op te slaen ende te verdieren, ende dat doer dijen datter vele wijngaerden, anno 1356, int maecken vande buijten vesten, waeren te niet gegaen. Voert jaer van 1200, en wistmen te Loven niet vele van Lovensche oft landtwijnen te spreken; want doentertijt haddense eenen dranck, die in groote estime gehouden wert, ende was gelijck den meede nu tertijt mach wesen, wijens accijse meer vuijtbracht dan de wijn ende bieraccijse doentertijt tzaemen deden, ende wert citterdranck genoempt. Nu tertijt wordden de wijngaerden zeer gedestruweert ende vuijtgeroijt, doer dijen dat den cost diemen daeraen doet, binnen eenen jaere, op drije naevolgende jaeren, metten proffijte vande selve wijngaerden nauwelijcx en can vervangen noch betaelt wordden. Sommighen willen den wijngaert het proeffijt vuijtperssen doer continuelijck mesten, dwelck te vele gedaen, hem heel contrarie es; soo dat hij daerdoere dickwijlen zijnen natuerlijcken smaeck verliest. Onse voerouders, over de hondert ende meer jaeren, en hadden niet costelijcker oft weerdiger om hunne kinderen, op hunne bruijloeften, mede te beghiften en voer houwelijck goet te geven, dan wijngaerden; maer nu tertijt en wordter niet vielderGa naar voetnoot1 noch cleijnder geacht dan wijngaert, doer dijen, geloove ick, datmen vele gelts van wercken oft labeuren geeft, ende daerenboven niet gaede geslaen soot behoort. Hier voermaels was geordonneert, te weten, opt jaer van 1413, den xa decembris, dat de wijngaerders voer dachueren vanden wijngaert te labeuren, niet meer en mochten ontfanghen noch hen gegeven wordden, dan drije pont paijements sdaechs, winter ende somer; maer nu es den prijs vande dachueren soo gehoocht datter vele wijngaerden daerdoere wordden vuijtgeworpen ende gedestrueert, ende men den landtwijn zeer dier es vercoopende, te wetene den pot iiij, v ende oock vj stuijvers. Den goeden coop vanden graenen ende andere nootelijckheden wordt daer van, onder andere, opde naevolgende jaeren, den prijs gestelt, te weten:
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
[pagina 203]
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|