[4 / 80]
|
eerlijcken familie en rijcken ouders, wiens aengesigt selfs in sijner afgaenden ouderdom ter oorsaeck van sijn gewisse nog jeugdig was. Sijn taal, alhoewel hij een der voornaemsten predikers van sijn tijdt was, scheen vol van de Goddelijcken Genaeden en besprengt met het sout des Heyligen Evangeliums, soodat den Geest des Heeren ten vollen in hem uytblonck, gelijck Joannes Nardenus, een seer aengenaem man, een medenamptgenoot was sijner bedieninge bij de nonnen.
Soo was hij oock een medgezel in deesen strijdt en costermeester van de kerck der minnenbroeders. Deesen wierden oock vergeseldtschapt door Louies van Arquennes uyt Walsch Brabant van geboorten, nog nauwelijcks twee jaeren geprofessiedt, een seer sedig jongeling, daerenboven nog van twee and'ren leeckenbroeders, Hadrianus Goudanus, seer neerstig wagter van het klooster, en Engelbregt ter Hoog, een seer sober en arbeydtsaem man.
Alckmaer alleen nog eenigen daegen blijvende wanckelen naedat de and'ren steeden van 't Noorder Quartier sig reets voor de prince van Oranje als gouverneur en de koning, maer tegen duc d' Alba verklaert hadden. Wanneer de minnenbroeders vol schrick en vrees wilden vertrecken, soo riepen de burgermeesters die tot sig, en spraecken haer een moedt in 't lijf, seggende sorg te sullen draegen dat sij aen lijf of goedt niet souden beschaedigt werden, meteen haer verseeckende dat sij genoegsaem van leeftogt souden voorsien worden.
Van gelijcken soo riepen sij Eilardus van Waterlandt, de coster der kerck (die nae Haerlem gevlugt was), met schoonen beloften terug.
Ondertusschen de vijanden (door den opengebroocken poort) ingelaeten sijnde, soo wierden de minnenbroeders (tragtende te vlugte) door de burgers wederhouden en niemandt wierdt in de stadt gevonden die deselven dorst ontfangen of verschuylen.
Arendonck en Cornelius, voor het altaer staende met veel sugtingen en benauwden gemoederen, worden van deesen rovers met groot geweldt gevat en met de gordels daer sij meden aengedaen waeren, weggesleept.
Waerop (de verd'ren broederen verstuyvende) soo werden Joannes Nardenus en Hadrianus, door verbaestheydt herwaerts en derwaerts lopende, oock aengerandt en in de gevanckenisse gesmeeten. Nae drie daegen wierden sij uyt het gevangenhuys gehaelt, op waegens geset en soo nae Enckhuijsen gevoerdt onder 't geleyden van den hoofdtman Foxus (een Fries van bekende wreedtheydt) en, omdat hij manck ging Houten Been genaemdt, met meer and'ren van dat slag van volck. Deesen broeders, wanneer sij de stadt sogten uyt te geraecken, hadden haer psalm-, misboecken en breviarien getragt meden te nemen. Deesen uyt haer mouwen getoogen hebbende, slaan sij daermeden op de hoofden deeser mannen, eerwaerdig door greijsigheydt en ouderdom, en smijten die op een onwaerdige wijse in derselver aengesigt. Bij geval was daer een bierkroeg op de weg daer de wagens stil hielden om den dorst te lessen, daer dit woesten volck altoos mede behebt is, en een beecker vol bloedt, 't geen van biest sterckelijck ter neus uyt liep, door deesen fielen opgevangen en uytgedroncken sijnde, soo brengen sij dat deesen broeders deesen woorden tegelijck uytende: ‘herwaerts gij woesten wolven, werdt nu versaedigt met uw eygen bloedt, die soo dickwils nae het onsen gedorst heeft’. De waegens waeren nog nauwelijcks buyten Hoorn gekomen als wanneer sij een kondtschapper vooraf te paerdt nae Enckhuijsen afsenden, die daer opendtlijck uytriep dat men nu ijndelijck |
|
|