Zangen van hoop

[p. 16]

Ik vrees voor u (voor 'n zwakke ziel)

Ik vrees voor u,
Gij blonde vrouwtje, teeder,
dat als een teeder wicht

nu ligt

op 't ziekbed neder.

Ik vrees voor u zoozeer:
ik had in tuin een roos

zoo broos

en fijn van bouw, van kleur zoo teer.

Zij bloeide in de zon
als voor haar moeder kindje,

een windje

en zij lag! eer ik haar redden kon.

Als ik uw sterrenklare oogen zie
zoo blank en zacht en kinderlijk groot-open,

beslopen

wordt mijn hart, 'k gedenk de roze die
door 't eerste windje werd in tuin gebroken.

Ik zie de wieken van den stillen dood
rondom uw zachte slapen varen,

uw oogen staren

voor 't aardsche licht zoo groot.