Wat zang en melody

[p. 21]

II. Herdenken

[p. 23]

Doodsnacht.

O angstig angstig

fluiten de vogels

door den nacht, lief,

door den nacht.

Alles is verholen

in diep-zwarte waden,

heel donker, heel zwart,

heel zwart.

Ik zit er zoo eenzaam

stil in mij te schreien....

alleen zoo, mijn lief,

zoo alleen.

bij het walmende licht

in het kamertje nauw,

en ween.... en ween.

[p. 24]

 

Jouw beeld zoo verre

 

Jouw beeld zoo verre

 

je lach en je stem.

 

 

 

Je bloemranke leden

 

in doodskuil gegleden,

 

 

 

Je schoone lichtoogen

 

zoo van mij getogen....

 

 

 

....'t blijft donker

 

't blijft donker

 

en ruchtloos daar buiten,

 

 

 

Alleen vogels fluiten

 

zoo angstig

 

zoo angstig mijn lief,

 

door den nacht,

 

door den nacht.