Jonge Mei

[p. 8]

Toen zongen de krekels.

Toen zongen de krekels

zoo zacht

zoo zacht

in den nacht

in den nacht.

Heerlijke vuren brandden aan mij
heerlijke zonnen lichtten aan mij
mijn hart zong, mijn bloed zong
hoe licht was 'k! hoe jong!

Haren die woelen en krullen en kransen,
oogen die barnende lichtende glanzen,
fijnranke leden, satijn als 'n ree,
geuren van zephir en geuren van zee.

Duizende kusjes en duuwtjes en lonken
duizende zuchtjes, van weelde bedronken
liggen wij samen heel stille en zacht,
om ons de luistrende zwijgende nacht.

[p. 9]

 

Die krekels die krekels

 

die zongen die zongen,

 

met lijster met leeuwrik

 

met nachtegaaltongen.