Gewijde liederen

[p. 70]

Heil ons Congres

Hoort! met citeren en snarenspel
en onze zingende woorden
ontvangen wij u, uitgelezenen uit Israël.

Onze dochteren glimlachen
als de granaatappels in onze hoven,
en onze zonen heffen de hoofden op en luisteren,
gelijk de herten in de bosschen wen 'n stap gaat.

Gij, die met 't licht gaat als door 'n mantel omgeven,
uw oude wijsheid, kennis, is bloed en vleesch geworden
en al wat aan u is straalt schoon:
Chachomiem! in uw mantels en zachte passen en uw
gebaar, dat als van cederpalmen windgewiegd, zoo mild is.

Werkers die van 't land komt en uit de schuur,
van dorpjes, van kleine wegeltjes en hangende akkers,
Bouwers van steden en wijde waterwerken;
uw harder drift is als 'n moker zwaaiend om u heen,
doch in uw oogen brandt hetzelfde teedre licht
is dezelfde droomheidsglans als van de wijzen:
de zachte zeegening van gelooven en vertrouwen.

[p. 71]

 

Krijgers vanuit de Geesteswereld die vooraan staat

 

in Laboratorium en Hospitaal op sterrenwacht

 

en in 't meetkundig worstlen: Roepers in's Rechts gehoorzaal.

 

Soldaten! die toch àl het zonlicht voor onze eere vecht

 

en in den nacht nog droomt van hoe te overwinnen:

 

droomzachte zoekers! zekere bevestigers!

 

stempelaars van 's menschen kennis en gewonnen weten.

 

 

 

Weest als de bijen in een korve zoo ijvrig en zoo eenlijk

 

draag de honing samen voor ons, want onzer veler mond

 

is bitter in ballingschap, ons hart zoo zwak in verlatenis.

 

 

 

Laat de avondvogels die telkens uitvliegen over de wereld

 

ons toezingen dat God uw gedachten genadig is geweest

 

en dat uw daden zullen bloeien als rozentuinen,

 

en dat uwe handen kneeden veel zoete brooden voor ons.

 

Want Israël ziet met duizend oogen en luistert!

 

Want Israël hoopt op u als 'n zieke op den genezer.

 

 

 

Gij zult ons licht geven en krachten,

 

en de Vaderen zullen vesten aan uwe poort

 

als stille vrome mannen, en zij zullen glimlachen

 

naar u, en waken over u waar dat ge zijt: in Vrede!