Een bonte vlucht

[p. 43]

't Mandje.

Nu is het nestje warm bereid
het blanke lichte zachte nestje,
'n stuk van buurvrouw en van 't bestje
van tante en die o vermeid.

Strikjes, lintjes, zachte wolletjes
liggen knus en dottig dolletjes
in het witte zijden mandje,
't mandje met het witte kantje.

Wat al hemdkens, wat al broeken
al die zachte luierdoeken,
wat al lichts en blanks en teer
't lijkt voor 't kleintje van 'n Heer.

[p. 44]

 

Zooveel nachten, zooveel dagen,

 

heb ik moetje hooren klagen

 

‘Waar? waar komt dat al vandaan?’

 

zie nu eens dat nestje staan.

 

 

 

't Nestje zacht en warm bereid

 

't blanke lichte zachte nestje,

 

'n stuk van buurvrouw en van 't bestje

 

van tante en die o vermeid.