Delfs Cupidoos schighje

[p. 259]

Op de Doot Pyramus en Tisbee.

Voys : O Kers-nacht. &c.

DE Geest daer steets mijn Ziel op ruste,
Die 'k vaack ter smuyck soo graegjes kusten,
Legt lacy, in zijn Bloet ontsielt,
O droevigheen, hoe komt den Degen,
Mijn Zon! soo door u Hert geregen?
O Ramp der Rampe my vernielt.

2. Wat adem kan mijn Borst nu scheppen?

Mijn Jeugt, en bloemt moet gansch verleppen:
Ach! 'k wort mijn schreyent leven moe,
Mijn Trouwe Ziel! hy draeyt zijn Oogen;
En is met Tisbee noch bewogen

[p. 260]

 

Maer hout zijn lieve Montje toe.

 

3. 'k Wil dan oock 't bloedigh lemmer rucken

 

En in mijn flauwe boesem drucken

 

Mijn lieve Pyramus ten zoen,

 

'k Daer heen verbleeckte wrede tyen,

 

'k Sal noyt meer plagen van u lyen

 

Maer met de Doot mijn lusten voen.

FINIS.

Is't Bon.