Delfs Cupidoos schighje

[p. 93]

Chancon nouvelle.

Voys: Rosemontje die mijn oogh, &c.

LUci ick voor neder buck,
En klaegh mijn ongeluck,
En stort voor neer,
Mijn gantsche hert,
Met sughjes, traentjes teer,
'k Offer mijn verslagen Geest,
Op d'Altaer van u Zin,
Noch martelt ghy my meest,
In pijnlijk vuyr der Min.

2. Door een Kusje van u Mont,

Wert eerst mijn Ziel gewont,
En den Nectar Dou,
Wiens soete vocht
Ick noyt verlaten wou,

[p. 94]

 

Kleefde stadig aen't Evoor,

 

Van u net Elphen Been,

 

Daer ick mijn Geest verloor

 

En bleef een dorre steen.

 

3. Komt dan schoone Roselijn,

 

Ghy sult weer Heelster zijn,

 

Ghy sult door u gonst,

 

Mijn weer ontslaen,

 

Van zugjes en getraen,

 

Als eens lang gewenschte woort

 

Vloeyt van u Boesem neer,

 

Ia Ia, Ia Ia, Ia Ia,

 

Mijn Liefste heelt my weer.

FINIS

Dat's Bon.