Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen
(1645)–Guilielmus Bolognino–
AuteursrechtvrijBedeylt indry deelen
Siet de wijse fol. 102.
MYn ziel maeckt altijdt groot den Heer,
Die sijn ghenad' u toont soo seer,
Die allen goedt
Uyt louter liefd' u jonstich doet,
Die stadich licht in u verstandt,
In 't hert ontsteeckt den liefdes brandt,
| |
[pagina 519]
| |
Looft hem altijdt,
Met groot jolijt,
Uyt wedermin hem altijdt danckbaer zijt.
Die u van alle smetten reyn
Wilt maecken, om dus heel ghemeyn
Met uwen Al
Te worden in het aertsche dal,
Van alle schepsels nu bevrijdt,
In Godt alleen altijdt verblijdt,
Looft hem.
Die somtijdts u sijn soeticheydt
Doet smaecken, en dus u bereydt
Tot sijn gheniet,
Dat hy uyt liefd' u altijdt biedt,
Die in 'nen onbevleckten grondt
De ziel hem al te vreughdigh jont.
Looft hem.
Verledight u dan meer tot hem,
Hoort nae sijn aldersoetste stem,
Daer hy me treckt,
Tot alle puerheydt u verweckt,
Tot alderhande louter deught
Daer hy alleen sich in verheught.
Looft hem.
Dan sult ghy smaecken eerst hoe soet
Dat is het ongheschapen goedt,
Dat in dit dal.
Den hemel u doen proeven sal,
Die u den Heer, van liefde heet,
Hier te doen vinden is bereet.
Looft hem.
Siet hoe sijn armen open staen
Om u gheluckich te ontfaen,
Waer hy in jont
Den soeten kus van sijnen mondt.
Mijn ziel niet langher doch verbeydt,
Hier toe u neerstelijck bereydt.
Looft hem.
|
|