Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen

Bedeylt indry deelen

Vervvecksel tot tranen van berouw.

Siet de wijse fol. 412.

GHy die in sonden // hier light verslonden

Beschreyt in tijdts doch u misdaedt,

Want boven maten // 'tu nu sal baten,

En naer de doodt sal 't zijn te laet.

Hoort mijn vermanen // want siet, de tranen

De ziel van sonden wassen hier,

Die naer dit leven // 't hert meer doen sneven,

Ja branden 't lichaem als een vier.

Die dan soo pijnen // doen nu verdwijnen,

Oock met vermaeck // de sonden all'

Gaet hen nu baren // en niet doch sparen'

Tot 't onghenadich eeuwich dal.

[p. 502]

 

Daer s' eeuwich vloeyen // daer s'altijdt groeyen

 

In't midden van 'nen helschen brandt.

 

Wast nu u ooghen // die Godt sal drooghen

 

Naer korten tijdt in 't vreuchden landt.

 

 

 

Daer t' allen eeuwen // met rouw en schreeuwen

 

Uyt is verbannen allen traen,

 

Daer alle goeden // staegh overvloeden,

 

Daer allen druck gansch is vergaen.

 

 

 

Waer dit gheweten // soo niet vergheten

 

Het eeuwich knersen en gheween,

 

Haest sou 't hert breken // haest storten beken

 

Van droef gheschrey, al waert van steen.

 

 

 

Gaet dan verwecken // daer toe verstrecken

 

't Gheloof, dat in u slaept soo vast,

 

Dit wel bevroeien // dat tranen vloeien,

 

Eer u de snelle doodt verrast.

 

 

 

O Heer der heeren // u ooghen keeren

 

Wilt tot ons hert, soo seer versteent,

 

Treckt daer uyt tranen // den wegh die bannen

 

Tot 't Rijck, daer niemandt meer en weent.