Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen
(1645)–Guilielmus Bolognino–
AuteursrechtvrijBedeylt indry deelen
Siet de wijse fol. 129.
MAect nu, mijn ziel, maect groot jolijt,
't Is nu voor u 'nen gulden tijdt,
Nu is 't dat ghy in den Beminden
De langh ghewenste rust sult vinden.
Ghy zijt aen hem, nu heel verplicht,
Gheniet hem in een hemelsch licht,
Ghemeyn en vry met hem gheworden,
Daer gh' al u crachten sult toe porden.
In allen deught daer voorts om gaen,
Nae meerder puerheyt altijdt staen,
Een diep' ootmoedicheyt beminnen,
Een grondich sterven van u sinnen.
De ziel die dit cieraet betracht,
Wordt van den Bruygom seer gheacht,
Maer die dat eens wel heeft becomen,
Wordt in sijn hert diep inghenomen.
Die hy uyt liefde dickwils jont
Den soeten kus van sijnen mondt,
Doet in sijn armen soetjens rusten
Daer overvloeien van wellusten.
Voor haer sijn kelders open staen,
Om haren dorst daer te verslaen,
Die daer sijn soetheyt haer doet smaecken,
In een geschickte liefde blaecken.
Onder sijn schaduwe sy sit,
Sijn soete vrucht sy daer gheniet.
Mijn ziel behaeght soo den Beminden,
Dat ghy dit oock moght ondervinden.
| |
[pagina 500]
| |
Heer Iesv, staet u Bruydt hier by,
Maect haer van alle smetten vry,
En rijck van alderhande deughden,
Dat sy in u vind' alle vreughden.
|
|
