Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen

(1645)–Guilielmus Bolognino– rechtenstatus



[pagina 482]
Verlanghen tot Godts gheniet. Gheeft my u te ghenieten, Die bant mijn verdrieten, Die't hert my verblijdt, O mijn soet jolijt. Naer u verlangh ick te seer, Mijn droevich hert troost, soetsten Heer. GHeeft my u te ghenieten, Die bant mijn verdrieten, Die't hert my verblijdt, O mijn soet jolijt! Naer u verlangh ick te seer, Mijn droevigh hert troost, soetsten Heer. U schoonheydt my doet blaecken, Van liefde doet haecken, Om by u te zijn, Die ick derv' in pijn, Die snack altijdt naer u licht, Dat my u brengh eens in 't ghesicht.
[pagina 483]
U goedtheydt my doet branden, U gaven zijn banden, Daer ghy my me treckt, Tot u min verweckt. Wanneer sal ick u eens sien? Die in 't gheloof u ballingh dien. Wanneer sal ick becomen, Tot u opghenomen, U aenschijn vol vreught, 't Allen eeuw verheught? 't Is my ghecocht met u bloedt, Vertoeft niet meer, mijn eenigh goedt. g' Hebt my gheheel doorschoten, Och waerd' oock ghenoten, Aen 't hert u doch jont, Dat ghy hebt ghewondt. Nemt uwen roof doch tot u, Die sonder u is 't leven mu. Ghy zijt mijn eenigh leven, Ach wilt m'u doch gheven, Die in druck en pijn Sonder u verdwijn. Comt dan, comt ziel van mijn hert, Dat levent maeckt, en vry van smert.