Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen

Bedeylt indry deelen

Verwecksel tot verduldicheydt en betrouwen op Godt in den ghemeynen teghenspoedt van 't landt.

Op de vvijse: De blyde zielen // die daer verwielen.

Ghelooft aendachtich // ghevoelt waerachtich

[p. 413]

 

 

Dat Godt rechtveerdich is en goedt

 

In alle tijden // dat hy het lijden

 

Uyt liefde op ons comen doet.

 

 

 

GHelooft aendachtich // ghevoelt waerachtich

 

Dat Godt rechtveerdich is en goedt

 

In alle tijden // dat hy het lijden

 

Uyt liefde op ons comen doet.

 

 

 

't Schijnt hier beneden // al sonder reden

 

En sonder schick te zijn gheschiedt;

 

Maer wilt Godt loven // 't heeft al daer boven

 

Schick en sijn reden, watmen siet.

 

 

 

Keert daer u ooghen // wilt ghy wel drooghen

 

U tranen, en u rechten 't hert.

 

Gaet dit bevroeden // wilt ghy verhoeden

 

't Ghekreun, en ongheschickte smert.

 

 

 

Wilt oock aenmercken // dat in sijn wercken

 

Soo vremt en duyster is den Heer,

 

Om dus te croonen // en hooch te loonen

 

't Gheloof, dat hy hier oeffent seer.

 

 

 

Zijt niet kleynmoedich // al is voorspoedich

 

Den vyandt van het recht gheloof,

 

Godt in 't verborghen // sal voor ons sorghen,

 

Zijt Ketters schimp en laster doof.

 

 

 

Op Godt u ooghen // die 't wilt ghedooghen,

 

Met vast gheloof en hope slaet,

[p. 414]

 

Allen sijn raeden // zijn vol ghenaden,

 

Hy sal 't al stieren tot ons baet.

 

 

 

Sijn roeden leeren // sy doen ons keeren

 

Tot hem alleen gans ons ghemoedt

 

Ons selven sterven // de schepsels derven

 

Om 't soet gheniet van 't eenich goedt.

 

 

 

Siet ghy dan branden // in onse landen

 

Het bitter lijdens salich vier,

 

Laet 't hert niet sincken // het goudt sal blincken,

 

Dat Godt bermhertich suyvert hier.

 

 

 

Wilt hem dan loven // dat hy den oven

 

Uyt ware liefde stoken gaet,

 

Die gans verdwijnen // al is 't met pijnen,

 

Sal doen den roest van u misdaedt.

 

 

 

Siet ghy vernielen // de Christen zielen,

 

Die gaen ter doodt door kettery,

 

Door quade seden // Godts eer vertreden,

 

Zijt daerom droef, schreyt daerom vry.

 

 

 

Laet u dit seuren // gaet hierom treuren;

 

Maer denckt wat ons de Waerheydt leert,

 

Dat all' u suchten // sal in ghenuchten,

 

In grooten troost eens zijn verkeert.

 

 

 

Gaet traenen saeien // om vreught te maeien,

 

Sucht voor de zielen tot den Heer,

 

Klopt aen sijn doren // koelt sijnen thoren,

 

Dat hy sijn aenschijn tot ons keer.