Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen

Bedeylt indry deelen

Van de Heilighe Maghet ende Martelersse Vrsula met haer Ghesellinnen.

Op de wijse: A la fin, cruelle Caritte.

Vrsula, Maeght seer hooch gheboren,
Eeuwelijck moetty zijn ghe-eert,
Met soo veel Maeghden uytvercoren
Tot sijn reyn' Bruydt van Godt den Heer.
d'Enghelen Godts met vreught daer boven
U met u reyn maeghde-

[p. 345]

 

kens loven.

 

 

 

 

VRsula, Maeght seer hooch gheboren,

 

Eeuwelijck moetty zijn gheeert,

 

Met soo veel Maeghden uytvercoren

 

Tot sijn reyn Bruydt van Godt den Heer.

 

d'Enghelen Godts met vreught daer boven

 

U met u reyn Maeghdekens loven.

 

 

 

Hoe heeft u suyverheydt ghebleken,

 

Met een soo mannelijck ghemoedt,

 

Die oock de doodt niet zijt ontweken,

 

Stortende onverveert u bloedt.

 

d'Enghelen Godts.

 

 

 

Doen door den windt u vloot ghedreven

 

Recht aen den mondt was van den Rhyn,

 

Tot u de Hunnen, die 't al beven

 

Deden allom, ghecomen zijn.

 

d'Enghelen Godts.

 

 

 

U dit ghespuys als wilde dieren

 

Heeft op den voet ghevallen aen,

 

Om met gheweldt u te schoffieren:

 

Want hen u schoonheydt seer stond' aen.

 

d'Enghelen Godts.

 

 

 

Gh' hebt doen u dochters moedt ghegheven

 

Met u Godt-vruchtich wijs vermaen:

 

Die met verlies oock van hun leven

 

Wilden hun reynheydt niet af gaen.

 

d'Enghelen Godts.

 

 

 

Waerom oock tornich die barbaren

 

Wel seer onkuysch, maer even wreedt,

[p. 346]

 

Op u verwoedt, als leeuwen, waren,

 

Deden te gaer u alle leet.

 

d'Enghelen Godts.

 

 

 

Even ghelijck op een kud schapen

 

Vallen de wolven met ghewelt,

 

Vielen s' u aen, u, sonder wapen

 

Onder die wolven niet ontstelt.

 

d'Enghelen Godts.

 

 

 

Met alle wreetheydt wert vergoten

 

Van hen, als water, u reyn bloedt,

 

Dat heeft gheverft, daer in ghevloten,

 

Dien vermaerden Duytschen vloedt.

 

d'Enghelen Godts.

 

 

 

Wat zijn daer croonen doen ghewonnen,

 

Croonen van Maeghden suyverheyt,

 

Croonen oock van den Heer vergonnen

 

Door de martelie u bereydt.

 

d'Enghelen Godts.

 

 

 

Cordula was door vrees versteken,

 

Maer quam tevoorschijn daeghs daer naer,

 

Op dat s' alleen niet sou ontbreken,

 

Storte haer bloedt oock sonder vaer.

 

d'Enghelen Godts.

 

 

 

Vrsula met u ghesellinnen

 

Staet ons met u ghebedt nu by,

 

Dat wy soo trouwich Godt beminnen,

 

Dat wy met u eens sien hem bly.

 

d'Enghelen Godts.