Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen
(1645)–Guilielmus Bolognino–
AuteursrechtvrijBedeylt indry deelen
[pagina 303]
| |
vreught
 Verhef u seltsaem deught.
LIcht vanden Echten staet,
Die blinckt nu seer daer boven,
Chrijch-slieden spieghel, laet
My u, Gummare, loven,
Ghedooght dat ick met vreught
Verhef u seltsaem deught.
Vermaert gh' in uwen tijdt,
Van edel bloedt gheboren,
Van 't landt van Ryen Zijt
Tot over-hooft verkoren.
Waer gh' in, van deught seer rijck,
Gheleeft hebt heylichlijck.
Doen ghy, om Godt, meer wout
In suyverheydt daer leven,
Zijdy by dwanck ghetrouwt,
Reyn nae den wil ghebleven,
Heel onghelijck ghepaert
Met een' seer boos van aerdt.
Die, doen ghy langh wegh bleeft,
Tirannich boven maten
Op 't veldt in ploeghen heeft
Ghespannen d' ondersaten/
En jammerlijck doen slaen,
En alle leet ghedaen.
Die ghy, weder ghekeert,
Verlost hebt van hun smerten,
Met u tafel vereert,
En bly ghemaect van herten,
Hen als 'nen Vader soet
Doen gheven weer hun goedt.
'Nen boom ghehouwen af
| |
[pagina 304]
| |
Hebdy weer aen doen wassen,
Doen veel quaey woorden gaf,
En teghen u bleef bassen
Den boer, die hy ghinck aen,
Al moght hy zijn voldaen.
'Nen Enghel, gh' openbaert
In een wit duyfkens wesen,
Heeft u Godts wil verclaert,
Een plaets u aenghewesen,
Waer van u was ghesint
Den Heer te zijn ghedient.
Dat van u opgherecht
Een bidt-plaets daer moest worden:
Daer hebdy u oprecht
Tot alle deught gaen porden,
In d' eyghen ooghen kleyn
Met Godt gheheel ghemeyn.
Met uwen stock hebdy
Een claer fonteyn doen springhen,
Waer med' u wercklie bly,
Die, door u vrouw, verginghen
Van dorst in uwen Ooghst,
Ghelaeft zijn en ghetroost.
Self nu gheniett' in vreught
De Beke van vvellusten,
Maer, die nu veel vermeught
Doet ons in Godt oock rusten,
Drincken, dit leven mu,
Eens uyt die Beeck met u.
|
|
