Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen
(1645)–Guilielmus Bolognino–
AuteursrechtvrijBedeylt indry deelen
[pagina 286]
| |
Op de wijse: Mon esprit est estonné. Gheeft Francisco eer en lof,
Die nu blinckt in 's hemels hof,
Wonder steeckt in glorie uyt,
Hem met cither looft en fluyt:
Die in de herten heeft ontsteken
't Vier der liefden seer besweken.
GHeeft Francisco eer en lof,
Die nu blinckt in 't eeuwich hof,
Wonder steeckt in glorie uyt,
Hem met cither looft en fluyt,
Die in de herten heeft ontsteken
't Vier der liefden seer besweken.
| |
[pagina 287]
| |
Die ghedurich blaeckte hier
In dat salich hemelsch vier,
Vast altijt aen Godt ghehecht,
Altijdt tot hem opgherecht,
In de herten.
Die in diep' ootmoedicheydt
't Heylich leven heeft gheleydt,
Vliede neerstich alle eer,
Nae versmaetheyt haeckte seer.
In de herten.
Voor den minsten hy sich hiel,
Die den Heer soo seer beviel,
Wou den minsten zijn ghenaemt,
Voor den minsten zijn befaemt.
In de herten.
Die gheen strengheydt hem ontsagh,
Op de herde aerde lagh,
Die noch vleesch noch suyvel at,
Soght altijt den enghsten pat,
In de herten.
Die in 't eten dien wet
Heeft sijn kinders oock gheset,
Op dat alle leckerny
Dus van hen verbannen zy.
In de herten.
Om te draghen vroegh het jock,
Jonck hy sich in 't bosch vertrock,
En heeft tot in 't selfde jaer
Godt ghedient met iever daer,
In de herten.
Strengh was 't leven, maer te soet
Door 't gheniet van 't eeuwich goedt
In een vierich, hoogh ghebedt,
Van gheen aertsche saeck belet.
In de herten.
In mirak'len scheen hy seer,
| |
[pagina 288]
| |
Waer hem Godt door meer en meer,
Heeft ghebrocht in achtbaerheyt,
En betuyght sijn heylicheyt.
In de herten.
Op sijn cap hy oock sijn twee
Heeft ghevaren over zee.
Hy wil ons oock by nu staen,
In de deught meer voorts doen gaen.
In de herten.
|
|