Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen
(1645)–Guilielmus Bolognino–
AuteursrechtvrijBedeylt indry deelen
[pagina 285]
| |
 Hemel en aerde heeft wonder verheught.
LAet ons Albertum loven al,
Soo verheven in't tranen dal,
Sijn leven vol van alle deught
Wonderlijck hemel en aerd' heeft verheught.
Sijn stad ghestelt in grooten noodt
Hy versien heeft van wijn en broodt
Door schepen, die door sijn ghebedt
Werden aen 't landt van den Heer gheset.
Veel menschen hy op 't droogh ghestelt
Heeft, vervoert door 't waters gheweldt,
Die over den wijck-baren vloedt,
Werden ghebrocht doen oock met drooghen voedt.
Sijn doodt, te voren hem voorseyt,
Van de clock van selfs is verbreyt,
'Nen hemelschen geur 't lichaem gaf,
Waer het gheleyt mede is in het graf.
Dus m' om den zielen-dienst verdacht
Stont met reden, maer onverwacht
Godts gheesten begosten de Mis
Aen de Belyders die toe gheschieckt is.
Die loven nu met soete stem
Godt den Heer, seer verblijt met hem
Sijn aenschijn die hen daer verthoont,
Waer hy de deught t' allen eeuwen me loont.
Staet ons, Alberte, daer nu by,
Op dat wy van smerten hier vry,
Ontgaen het onneyndich verdriet,
Leven verheught met u in Godts gheniet.
|
|
