Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen
(1645)–Guilielmus Bolognino–
AuteursrechtvrijBedeylt indry deelen
[pagina 226]
| |
 En sijnen Broeder uyt den noodt
Gheholpen heeft oock met sijn doodt.
HOe seer in Iusto jonck van jaeren
Ghebleken heeft Godts graties cracht,
Die om sijn Vader te bewaren
Soo vroegh sijn leven heeft veracht,
En sijnen broeder uyt den noodt
Gheholpen heeft oock met sijn doodt.
Die was in Amiens ghevanghen
Ghehouden in swaer slaverny,
Die Iustus heeft met groot verlanghen
Daer van ghetracht te maecken vry,
Waer hy den Vader toe versocht
Heeft met ghesmeeck oock toe ghebrocht.
Tot Amiens sy bey ghecomen
Hebben met een stout bestaen
Met hen van daer hem wegh ghenomen,
En sijn swaer banden afghedaen,
Maer ruyters volghden op den voet,
Die dorsten naer hun aller bloedt.
Sy trocken nae een hol te samen,
Maer Iustus isser uytghegaen,
Die dese ruyters stracks vernamen,
En wilden met ghewelt verstaen
Waer sijnen Vader, met gheducht,
En sijnen broeder lagh ghevlucht.
Maer hy is weygherich ghebleven,
Waerom den eenen op den voet,
Van 't helsch ghespuys daer toe ghedreven,
| |
[pagina 227]
| |
Heeft hem onthooft met wreet ghemoedt.
Maer van de ziel noch niet berooft
't Lichaem nam op het bloedich hooft.
Doen sijn de moorders wegh ghevloden,
En sijnen Vader schreeude seer,
Maer aen de Moeder 't hooft ontboden
Heeft door hen, dat sy sou met eer
Het doen begraven: en doen 't haer
Wert ghebrocht, scheen het wonder claer.
Maer hoe sal 't blincken dan daer boven
Met de Martelies edel croon,
Waer Godt met hem de gheesten loven,
Die staen om sijnen hoochsten throon,
En in jolijt 't heel hemelsch hof
Gheeft hem van sijn ghenade lof.
Iuste, ghestreden boven jaren
Die hebt om Godt soo goeden strijdt,
Wilt tot u dienaers liefde baren,
Met u ghebedt behulpsaem zijt,
Dat sy van Sathan onvermant
Altijdt behouden d' overhandt.
|
|
