Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen
(1645)–Guilielmus Bolognino–
AuteursrechtvrijBedeylt indry deelen
Op de wijse: Ces Rossignols qui chantent tous les iours. Mijn lauwe ziel u oogh aendachtich wendt
Tot het heylich Sacrament,
Waer in u tot liefde
| |
[pagina 142]
| |
port
al wat daer in besloten wort.
MYn lauwe ziel u oogh aendachtich wendt
Tot het heylich Sacrament,
Waer in u tot liefde port
Al wat daer in besloten wort.
Tot liefde meest de schoonheydt 't hert verweckt,
Waer de goetheydt oock toe treckt;
Siet die onder schijn van broodt
Alle bey onghemeten groot.
Den grooten glans, den hemel die verlicht,
En verheught door sijn ghesicht,
Schuylt in 't lichaem van den Heer,
Die sijn glorie hier deckt soo seer.
Bekleet oock met Godts schoonheyt al te claer
Schijnt sijn rijckste ziele daer,
Meghedeylt haer boven maet,
D'ooghen daer van 't gheloof op slaet.
De schoonheydt Godts straelt self oock sonder endt;
In dit wonder Sacrament,
Die versaeit het heel ghemoedt,
Als den afgrondt van alle goedt.
De schoonheyt dan, d'een voor, en d'ander naer,
Neerstich wilt beschouwen daer,
Op dat in u een nieuw min
Tot den Heer, die hier schuylt, beghin.
Siet oock hoe dat sijn goetheydt uyt hier steeckt,
En tot liefde u verweckt,
Siet hoe seer hy u bemint,
Siet wat liefde gh' in hem hier vindt.
Gheworden mensch om u hem siedy hier,
Met een wonder minne-vier,
Op dat ghy sout worden Godt,
Hooch verheven tot 't eewich lot.
| |
[pagina 143]
| |
Ghestorven hem de bitter doodt hier siet,
Om t' onslaen u van verdriet,
Siet gheworden hem u broot,
Verr' van u dat hier weir de doodt.
Sijn menscheydt en sijn Godtheydt zijn u spijs,
En blijfdy noch kout als ijs?
Aen dit vier u doch onsteeckt,
Ah niet langher in liefd' ontbreckt.
Verbrant my dan met all' u liefde, Heer,
Die ghy hier vertoont soo seer,
Daer mijn koutheydt me verwint,
Een nieuw liefde in my begint.
|
|