Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen
(1645)–Guilielmus Bolognino–
AuteursrechtvrijBedeylt indry deelen
Op de vvijse: Ioseph Christi dicte pater Wilt u, mensch, nu seer verblijden,
Siet hier na de gulde tijden,
Graties overvloedicheyt,
Ons soo langhen tijt voorseyt.
Want de sond' wort wegh ghenomen,
Den Verlosser is gecomen,
Tot versoener ons nu dient
Godt gheworden
| |
[pagina 111]
| |
een kleyn kindt.
WIlt u, mensch, nu seer verblijden,
Siet hier na de gulde tijden,
Graties overvloedicheyt,
Ons soo langhen tijdt voorseyt.
Want de sond' wort wegh ghenomen,
Den Verlosser is ghecomen,
Tot versoener ons nu dient
Godt gheworden een kleyn kindt.
Die op 't hoy heeft comen beven,
En de hitte gheeft van 't leven,
Ligghen in 'nen vuylen stal
Wilt den Schepper van den Al,
En van smert hier bitter schreyen,
Die de herten comt verbreyen,
Comt onsluyten aen het stof,
Door sijn bloedt, het eewich hof.
Siet in doecskens hem ghewonden,
Sijn teer armkens vast ghebonden,
Die oock sullen eens met pijn
Aen een Cruys gheslaghen zijn;
Op dat wy eens zijn onbonden,
Zijn onslaghen van ons sonden,
En becomen 't hoochste goedt
Door 't vergieten van sijn bloedt.
Sijn kleyn ooghskens vol van tranen,
Sondaer, u tot rouw vermanen
Over allen u misdaet,
Die volhert in alle quaet:
Moght ghy eens't kleyn hert aenschouwen,
Dat soo tracht u te behouwen,
Haest sout ghy wel met hem gaen
Oock nae u verlossingh staen.
| |
[pagina 112]
| |
'T hoy, den stal leert u verachten
'sWerelts rijckdom, eer en prachten,
Hier betrachten nedricheyt,
Daer soo daelt de Majesteyt,
Hoe kont ghy oock soo beminnen
U ghemack, u lust besinnen?
Als ghy siet dat uwen Heer
'Tonghemack bemint soo seer?
Siet de Wijsheyt haer verslechten,
Op dat ghy u hert sout rechten,
Schouwen alle dobbelheyt,
Minnen all' oprechticheyt,
Daerom is sy kleyn ghecomen,
Heeft s' u kindtsheyt aenghenomen,
Op dat u in simpelheyt
Weert zy wijse kinderheyt.
Comt hier neerstich dan ter scholen,
Leert die les, soo langh verholen,
Die u gheeft dit hemelsch kindt,
Dat d' onnooselheydt bemint,
Gaet hier stadich op hem achten,
Om sijn seden te betrachten,
Op dat ghy, nae sijnen wensch,
Eens doet aen 'nen nieuwen mensch.
Lof zy u, o Heer der heeren,
Die soo vroegh ons comen leeren
In 'nen stal hebt alle deught,
Die alleen u 't hert verheught.
Door u gratie wilt ons stercken,
Dat wy stadich die bewercken,
Op dat wy, naer desen tijdt,
Eewich in u zijn verblydt.
|
|