Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen
(1645)–Guilielmus Bolognino–
AuteursrechtvrijBedeylt indry deelen
Op de wijse: Cest trop courir ces eaux. O Iesv Davids soon,
Ghy zijt uyt s' hemels throon
Ghedaelt hier tot ons slijck,
Dat gh'aen u
| |
[pagina 49]
| |
hebt ghehecht,
 Gheworden ons ghelijck,
Gheworden on-sen knecht.
O Iesv Davids soon,
Ghy zijt uyt 'shemels throon
Ghedaelt hier tot ons slijck,
Dat gh' aen u hebt ghehecht,
Gheworden ons ghelijck,
Gheworden onsen knecht.
Daerom, o grooten Al,
Hebdy in eenen stal
Gheboren willen zijn
Op vuyl verleghen stroot,
In kommer en in pijn,
In armoed, en in noodt.
De ongheproefde kouw,
Den Noorden windt soo rouw
Hebt ghy daer onderstaen,
Die door 't ghebroken dack
U lekens vatten aen
In allen' onghemack.
O kindt! o wonder kindt!
Wel seer op ons ghesint,
Dat gh' u in dit verdriet
Comt worpen voor ons al,
Om ons tot u gheniet
Te brenghen uyt dit dal.
O kindt! o wonder kindt!
Dat ons soo seer bemint,
En sluyt soo groote vier
In een soo kleynen hert,
Dat gh' ons comt coopen dier
| |
[pagina 50]
| |
Met u bloedt en u smert.
O kindt, wat grooter Heer
Sluyt gh' in u, kleyn en teer!
Wat grooter Majesteyt!
Wat Goddelijcke pracht
Hebt ghy gansch afgheleyt,
Gheworden ongheacht.
O mijn gheloof, ontsluyt
U ooghen, en beduyt
Mijn Ziel die wonder saeck,
Leyt haer tot in den grondt,
Met een ghewenscht vermaeck,
Door desen kindtsen mondt.
Leyt alle hare kracht
Tot d' onghepaelde macht,
Tot d' onghepaelt verstandt,
Besloten in een kindt,
Dat in den wullen bandt
De soete Moeder bindt.
Thoont haer het minne-vier
In dit onnoosel dier,
En allen haren sin
Aen sijne schoonheydt hecht,
Dat sy uyt wedermin
Hiet dien hem eens oprecht.
|
|