Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen
(1645)–Guilielmus Bolognino–
AuteursrechtvrijBedeylt indry deelen
Op de wijse: Amour pardonnez moy que mon amour extreme. Soet kindt hoe langh heb ick verlanght u
| |
[pagina 24]
| |
eens t' aenschouwen,
 Die u soo seer bemin.
Hoe langh heb ick ghewenscht u aen my hert te douwen,
Niet eenen ooghen-blick die my waert uyt den sin.
SOet kindt hoe langh heb ick verlanght u eens 't aenschouwen,
Die u soo seer bemin.
Hoe langh heb ick gewenscht u aen mijn hert te douwen,
Niet eenen ooghenblick die my waert uyt den sin.
Nu is, naer langh ghehaeck, die blijde uer ghecomen,
Die my nu gheeft 't gheniet,
Nu heb ick u met vreught in mijnen arm ghenomen,
Die in een groot jolijt verkeert all' ons verdriet.
O uer! o blijtste uer! geluckich boven maten,
Die my jont u ghesicht.
O nacht! die van het licht der Sonnen is verlaten,
Maer is van u, o Soon, nu al te seer verlicht.
Nu is 't dat ick voortaen mijn liefde sal gaen blussen,
In een ghesaeyt ghemoet,
Aen uwen soetsten mont met d' aldersoetste kussen,
Die zijt mijn hoochste vreught, mijn eenich eeuwich goet.
Nu is 't dat ick voortaen mijn hert aen 't u sal drucken,
En ghy 't u aen het mijn,
| |
[pagina 25]
| |
O aldersoetste kint, wat schenct ghy m' al ghelucken!
O wat een leven my voortaen sal met u zijn.
O met wat groote vreught sal ick de borst u gheven,
En u den dorst verslaen!
U, die u Moeder spijst, u, die het al doet leven,
Met wat jolijt sal ick dat nu aensien voortaen.
Hoe seer sal my mijn hert van blijschap op oock springen,
Als gh' er aen slapen sult,
Wat lof sal ick dan u, en uwen Vader singhen,
Met alle soeticheyt van u soo seer vervult.
O wat ghemeynsaemheyt sal my met u noch wesen,
Wat groote vryicheydt!
Met u mijn liefste kindt, en Bruygom uytghelesen
Met u, Godt aller troost, en aller soeticheydt.
|
|